Regie & Scenario
Klara van Es
D.O.P.
Mark Sanders
Montage
Leen Anthonissen
Componist
Jeff Neve
Geluidontwerp & mixage
Mark Glynne
Uitvoerend producent
Bram Crols (Associate Directors)
Coproductie
Memphis Film & Television en Associate Directors
Samenwerking van
Associate Directors
HUMAN
Lichtpunt
YLE
Media
Presskit NL
PSY-Magazine
MacZima
Links
Officiële Website
“Best bezochte documentaire van het jaar in Nederland en België.”
Langzaam maar zeker sijpelt de ziekte Alzheimer de film van Klara van Es binnen. In de lange documentaire Lost on Memory Lane worden acht bewoners van verzorgingstehuis Iduna in Essen een jaar lang gevolgd. Anita is de hoofdpersoon. Zij is zich, in tegenstelling tot de andere bewoners, maar al te goed bewust van het feit dat ze de ziekte Alzheimer heeft. In de ingrijpende documentaire leren we Anita en haar medebewoners kennen. En we leren over hun vernietigende ziekte en hoe ze daar mee om gaan.
Wat heeft het leven hen gebracht en wat heeft Alzheimer hen weer afgenomen? Wat verwachten ze nog van het leven nu de ziekte gestaag de overhand neemt? Of ontgaat ze dat? Omdat ze vergeten? Alle personages in de film Lost on Memory Lane bevinden zich in de eerste fase van het dementeringspoces en zijn daardoor op hun manier perfect in staat te vertellen en te tonen wat het betekent om je geheugen te verliezen.
Dementie is een akelige ziekte, maar dat levert niet noodzakelijk een akelige film op. Soms lachen de bewoners om hun eigen klunzigheid, soms voelen ze zich ontzettend solidair en even later halen ze vlijmscherp uit naar elkaar. Met het maken van de film wil Klara van Es de ziekte beter begrijpen door zo dicht mogelijk bij de bewoners te komen. De bewoners die samen een dwarsdoorsnede van de maatschappij maken. Want dementie is een democraat, heeft geen voorkeuren en neemt zijn intrek waar het haar zint.
2010
Theaterversie 90’/ Televisieversie 52′
HD Cam/ Digibeta
Nederlands gesproken
PERS
…een mooie, terughoudende documentaire waarin je het vervagende geheugen waarneemt in een verloren blik, een wijkende mond, ogen die plotseling volschieten.”
– Jann Ruyters (Trouw) –